ลิ้นกระบือ

ไม้พุ่มขนาดเล็ก สูงประมาณ 0.5 - 1.5 ม. แตกกิ่งก้านสาขามาก ใบเดี่ยว การเกาะติดของใบบนกิ่งแบบสลับ ใบรูปใบหอก หรือรูปใบหอกแกมรูปไข่ ปลายใบมนแหลมโคนเรียวแหลม ผิวใบด้านบนสีเขียว ส่วนด้านใต้สีแดง ออกดอกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง ดอกย่อยมีขนาดเล็กและแยกเพศ ดอกเป็นเพศผู้และเพศเมียอยู่ต่างช่อกัน ช่อดอกตัวผู้มีดอกย่อยจำนวนมาก ช่อดอกตัวเมียมีเพียง 2 - 3 ดอก ผลทรงกลมมี 3 พู เมื่อแก่จะแห้งแล้วแตกตามพู

สรรพคุณด้านสมุนไพร:

ใบ ใช้ใบสดตำผสมกับเหล้าคั้นเอาแต่น้ำกิน เป็นยาขับเลือดและน้ำคาวปลาหลังคลอด ประจำเดือนไม่ปกติ แก้อักเสบบริเวณปากมดลูก แก้สันนิบาตหน้าเพลิง ขับโลหิตร้าย แก้สันนิบาตเลือด

หมายเหตุ:

การทดลองในสัตว์ พบว่าสารสกัดด้วยแอลกอฮอล์มีฤทธิ์บีบมดลูก และยางเป็นพิษ

เอกสารอ้างอิง:

http://www.rajini.ac.th/herb/h13.html

ส่วนพฤกษศาสตร์ป่าไม้. ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย เต็ม สมิตินันทน์ ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2544. ส่วนพฤกษศาสตร์ป่าไม้ สำนักวิชาการป่าไม้ กรมป่าไม้ พิมพ์ครั้งที่ 2 (ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม). พิมพ์ที่ บริษัทประชาชน จำกัด. 2544.

รวบรวมโดย:

ไพร มัทธวรัตน์
หน่วยอนุรักษ์และใช้ประโยชน์พืชพรรณ ศูนย์ปฏิบัติการวิจัยและเรือนปลูกพืชทดลอง
คณะเกษตร กำแพงแสน มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน จ.นครปฐม