ศูนย์ปฏิบัติการวิจัยและเรือนปลูกพืชทดลอง
Central Laboratory and Greenhouse Complex
ทรัพยากรพืชพรรณฯ
 
บุหงาเซิง
 
บุหงาเซิง
ชื่ออื่นๆ: เครือติดต่อ ส่าเหล้า สาวสะดุ้ง
ชื่อวิทยาศาสตร์: Friesodielsia desmoides (Craib) Steenis.
วงศ์: ANNONACEAE
ถิ่นกำเนิด: ประเทศไทย
ลักษณะทั่วไป: ไม้พุ่มเตี้ยขนาดเล็ก ทรงพุ่มแน่นในระดับต่ำ
ฤดูการออกดอก: ช่วงฤดูฝน ( มี.ค. - ส.ค.)
เวลาที่ดอกหอม: หอมอ่อนช่วงเย็น - เช้า
การขยายพันธุ์:
เพาะเมล็ด
ตอนกิ่ง
ข้อดีของพันธุ์ไม้:
เนื่องจากเป็นพันธุ์ไม้ขนาดเล็กและต้องการแสงแดดไม่มาก จึงเหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการสะสมพันธุ์ไม้หอมแต่มีพื้นที่ปลูกจำกัด
สามารถปลูกแทรกระหว่างพันธุ์ไม้ขนาดใหญ่และมีร่มเงาบ้างเป็นบางเวลาได้
ใบไม่ค่อยร่วง ทรงพุ่มค่อนข้างแน่น
ข้อแนะนำ:
ปลูกได้ดีในพื้นที่ร่มรำไรและความชื้นสูง
การปลูกในพื้นที่ที่มีแดดจัดจะทำให้ใบไหม้และอาจตายได้
ในช่วงปีแรกของการปลูกควรดูแลอย่างใกล้ชิด เนื่องจากมีการเจริญเติบโตค่อนข้างช้า
บุหงาเซิงไม่ทนต่อดินเค็ม การปลูกในพื้นที่ดินเค็มอาจทำให้ปลายใบไหม้ หรืออาจตายได้
ข้อมูลอื่นๆ:
พันธุ์ไม้ในวงศ์นี้ดอกจะส่งกลิ่นหอมในช่วงที่ดอกใกล้โรย ดอกที่เริ่มบานใหม่จะมีสีค่อนข้างเขียวอมเหลือง จะยังไม่หอม เมื่อสีของดอกเริ่มมีสีเหลืองเข้มจะเริ่มส่งกลิ่นหอม
หมายเหตุ:
ความหอมของดอกไม้ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบหลายด้าน เช่น ความสมบูรณ์ของต้น ความชื้นสัมพัทธ์ของอากาศ อายุของพันธุ์ไม้หอม และการดูแลรักษา
เอกสารอ้างอิง:
1. ปิยะ เฉลิมกลิ่น.  2546.  หอมกลิ่นดอกไม้เมืองไทย.  336 หน้า (115)
รวบรวมโดย: นพพล เกตุประสาท
หน่วยอนุรักษ์และใช้ประโยชน์พืชพรรณ ศูนย์ปฏิบัติการวิจัยและเรือนปลูกพืชทดลอง
คณะเกษตร กำแพงแสน มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน จ.นครปฐม