|
มะลิลา |
ชื่ออื่นๆ: |
ข้าวแตก เตียมูน มะลิ มะลิขี้ไก่ มะลิป้อม |
ชื่อสามัญ: |
Arabian jasmine |
ชื่อวิทยาศาสตร์: |
Jasminum sambac Ait. |
วงศ์: |
OLEACEAE |
ถิ่นกำเนิด: |
ประเทศแถบเอเชีย เช่น อินเดีย คาบสมุทรอาระเบีย |
ลักษณะทั่วไป: |
ไม้พุ่มรอเลื้อยขนาดเล็ก สูงประมาณ 1 - 3 ม. |
ฤดูการออกดอก: |
ออกดอกตลอดปี (ออกดอกน้อยช่วงฤดูหนาว) |
เวลาที่ดอกหอม: |
หอมตลอดวัน (หอมมากช่วงเช้าและเย็น) |
การขยายพันธุ์: |
|
การปักชำ (กิ่งยอด) การตอน (กิ่งขนาดใหญ่) การทับกิ่ง (บริเวณที่มีข้อปล้อง) |
|
ข้อดีของพันธุ์ไม้: |
|
ออกดอกบ่อย แต่ในช่วงที่มีอากาศหนาวเย็นจะออกดอกน้อย |
|
ดอกมีกลิ่นหอมแรง และทยอยออกดอกสม่ำเสมอ |
|
ต้นพันธุ์ราคาถูก ปลูกและดูแลรักษาง่ายกว่าพันธุ์ไม้หอมอีกหลายชนิด |
|
ควบคุมการออกดอกได้โดยการควบคุมการให้น้ำและใส่ปุ๋ยที่เหมาะสม |
|
ข้อแนะนำ: |
|
ต้องการแสงแดดจัด ความชื้นสูง ควรปลูกในที่มีแสงแดดจัดจึงจะออกดอกได้ดี |
|
เนื่องจากเป็นพันธุ์ไม้หอมที่ขยายพันธุ์ง่าย จำนวนต้นที่จะชื้อเป็นข้อคิดในการตัดสินใจชื้อ |
|
ควรมีการตัดแต่งกิ่งบ้างเมื่อทรงพุ่มเริ่มแน่น จะทำให้การออกดอกดีขึ้น |
|
การรดน้ำในจำนวนที่เกินความต้องการ อาจทำให้มะลิไม่ค่อยออกดอก |
|
ปุ๋ยที่ใช้ แนะนำปุ๋ยหมักหรือปุ๋ยคอกในช่วงที่ยังไม่เริ่มออกดอก สำหรับในช่วงที่เริ่มให้ดอกให้เสริมปุ๋ยเคมีสูตรที่มีธาตุอาหารเสมอกันคือ สูตร 16-16-16 เดือนละ 1 ครั้ง จำนวนปุ๋ยขึ้นอยู่กับขนาดของต้น |
|
ข้อมูลอื่นๆ: |
|
ดอกแห้ง ใช้ปรุงยาหอม แก้ไข้ ทำให้จิตใจชุ่มชื่น |
|
ราก ฝนรับประทาน แก้ร้อนใน เสียดท้องรักษาโรคหลอดลมอักเสบ ขับประจำเดือน |
|
สารเคมีที่พบ : |
ดอก benzyl alcohol, benzyl alcohol ester, jasmone, linalool, linalolest |
|
ใบ พบ jasminin sambacin |
|
|
เอกสารอ้างอิง: |
|
รวบรวมโดย: |
นพพล เกตุประสาท หน่วยอนุรักษ์และใช้ประโยชน์พืชพรรณ ศูนย์ปฏิบัติการวิจัยและเรือนปลูกพืชทดลอง คณะเกษตร กำแพงแสน มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน จ.นครปฐม |
|