กระเทียมเถา

	การตอน สามารถทำได้ และต้องต้องใช้ฮอร์โมนช่วย
	การปักชำ ใช้กิ่งที่ไม่อ่อนหรือแก่เกินไป เด็ดใบทิ้งให้หมด ปักชำในที่ร่มรำไร

ข้อดีของพันธุ์ไม้:

ออกดอกเป็นพวงสวยงามมาก

ข้อแนะนำ:

	ชอบแสงแดดจัด
	ควรทำค้างหรือที่ยึดเกาะให้ เนื่องจากโดยธรรมชาติจะไม่เลื้อยขึ้นต้นไม้อื่น จึงมีความจำเป็นที่จะต้องช่วยผูกนำในช่วงแรกของการปลูก

หมายเหตุ:

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ลำต้น	ไม้พุ่มกึ่งเลื้อย อาศัยพาดพิงต้นไม้หรือซุ้ม
ใบ	ใบประกอบ มีใบย่อย 1 คู่ ออกตรงข้ามกันตามข้อต้น ใบบางแต่แข็งกระด้าง ใบรูปไข่ขอบใบเรียบ ปลายใบและโคนใบแหลม ก้านใบสั้นมีมือเกาะอยู่ระหว่างใบย่อยแต่ละคู่ ในขณะที่ใบยังอ่อน ใบจะมีกลิ่นคล้ายกับกลิ่นกระเทียม
ดอก	ดอกเป็นช่อตามข้อต้น หรือตามโคนกาบใบ ช่อหนึ่งจะมี 10-20 ดอก ดอกสีม่วงอ่อน ตรงปากดอกหรือกลางดอกสีค่อนข้างขาวมีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ โคนกลีบเชื่อมติดกันเล็กน้อย ลักษณะดอก จะเป็นรูปกรวยปากบาน หรือรูปแตร มีกลีบดอกแยกออกเป็น 5 กลีบ เมื่อดอกบานใหม่ ๆ จะเป็นสีขาว แล้วจะกลายเป็นสีชมพูและสีม่วงเมื่อแก่จัด มีเกสรตัวผู้ภายในดอก 4 อัน สั้น 2 อัน และยาวอีก 2 อัน ในช่วงที่ออกดอก

เอกสารอ้างอิง:

1.	BGO Plant Database, The Botanical Garden Organization, Ministry of Environment and Natural Resources, Thailand
2.	The Encyclopedia of Plants in Thailand (สารานุกรมพืชในประเทศไทย)

รวบรวมโดย:

นพพล เกตุประสาท
หน่วยอนุรักษ์และใช้ประโยชน์พืชพรรณ ศูนย์ปฏิบัติการวิจัยและเรือนปลูกพืชทดลอง
คณะเกษตร กำแพงแสน มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน จ.นครปฐม