ลัดดาวัลย์

	การตอน ต้องเป็นกิ่งที่ใหญ่ เพราะพันธุ์ไม้ชนิดนี้กิ่งหักง่าย
	การปักชำ ควรทำในช่วงฤดูฝน
	การทับกิ่งบริเวณที่เป็นข้อ ควรทำในช่วงฤดูฝน และหาเศษวัสดุมาบังแสงเฉพาะส่วนที่ทับกิ่ง

ข้อดีของพันธุ์ไม้:

	เป็นพันธุ์ไม้หอมเลื้อยที่การเจริญเติบโตไม่รวดเร็ว น้ำหนักต้นไม่มาก เหมาะที่จะทำเป็นไม้ขึ้นซุ้มที่นั่งพักผ่อน
	ออกดอกพร้อมๆ กันเกือบทั้งต้น เวลาออกดอกจะสวยงามมาก
	ต้องการน้ำไม่มากในการเจริญเติบโต
	ราคาต้นพันธุ์ไม่แพง เนื่องจากมีมานานแล้ว

ข้อแนะนำ:

การปลูกไม้หอมชนิดนี้เพื่อขึ้นซุ้ม ควรทำหลักปักและนำต้นมาผูกกับหลักนำต้นขึ้นซุ้ม เพราะโดยธรรมชาติของพันธุ์ไม้หอมชนิดนี้ไม่ค่อยเลื้อยขึ้นซุ้มเอง

ในการปลูกขึ้นซุ้มควรปลูกทุกเสาของซุ้ม จะทำให้ได้ซุ้มที่สวยงามเร็วขึ้น (ลงทุนค่าต้นพันธุ์เพิ่มขึ้นอีกนิดหน่อยเท่านั้น)

ข้อมูลอื่นๆ:

	ที่สวนไม้หอมของศูนย์ปฏิบัติการวิจัยฯ ออกดอกเพียงปีละ 1 - 2 ครั้งเท่านั้น
	เป็นพันธุ์ไม้หอมที่คนไทยไม่ค่อยสนใจปลูกกันเท่าไรนัก อย่างไรก็ตามควรรักษาพันธุ์ไม้หอมชนิดนี้ไว้ให้อนุชนรุ่นลูกหลานเราสักต้นก็ยังดี

เอกสารอ้างอิง:

1.	Tem Samitinand. Thai Plant Names. Revised Edition 2001. 810 p. (273)

รวบรวมโดย:

นพพล เกตุประสาท และไพร มัทธวรัตน์
หน่วยอนุรักษ์และใช้ประโยชน์พืชพรรณ ศูนย์ปฏิบัติการวิจัยและเรือนปลูกพืชทดลอง
คณะเกษตร กำแพงแสน มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน จ.นครปฐม