|
|
| หนามพุงดอ |
| ชื่ออื่นๆ: |
ขี้แฮด (ภาคเหนือ) ปี๊ดเต๊าะ (ภาคเหนือ) พุงดอ (ภาคกลาง) |
| ชื่อวิทยาศาสตร์: |
Azima sarmentosa (Blume) Benth. & Hook. f. |
| วงศ์: |
SALVADORACEAE |
| ถิ่นกำเนิด: |
เอเชียเขตร้อน |
| ลักษณะทั่วไป: |
ไม้พุ่มตั้งตรงหรือแตกกิ่งจำนวนมาก มีหนามแหลมคมตามซอกใบ |
| การแพร่ระบาด: |
พบแทบทุกภาคของประเทศไทย |
| การป้องกันและกำจัด: |
การตัดหรือขุดทิ้งก่อนที่จะติดผลจะสามารถควบคุมปริมาณได้ดี เนื่องจากหนามพุงดอสามารถผลิตผลจำนวนมากในครั้งเดียว การปล่อยให้มีการติดผลจำนวนมาก จะทำให้การแพร่กระจายรวดเร็วขึ้น |
| ข้อมูลอื่นๆ: |
 |
ราก รสเปรี้ยว แก้พิษฝี พิษซาง แก้ประดงผื่นคัน กระทุ้งพิษร้อนถอนพิษไข้ |
|
ใบและลำต้น มีกลิ่นน้ำมันเมื่อขยี้ เนื่องจากใบมีน้ำมัน mustard (glucosinolates) |
|
| ข้อควรระวัง: |
มีหนามแหลมคม ยาวได้ถึง 1 นิ้ว หากโดนหนามชนิดนี้ทิ่มตำเข้าเนื้อ ควรรีบบ่งออกให้ดีอย่าให้หนามหักฝังในเนื้อ จะทำให้เจ็บปวดเป็นอย่างมาก และอาจทำให้เป็นหนองภายหลังได้ (ประสบการณ์ตรงในวัยเด็กของผู้รวบรวม) |
| หมายเหตุ: |
เก็บข้อมูลจากสวนไม้หอม ศูนย์ปฏิบัติการวิจัยฯ |
| เอกสารอ้างอิง: |
|
| รวบรวมโดย: |
นพพล เกตุประสาท
หน่วยอนุรักษ์และใช้ประโยชน์พืชพรรณ ศูนย์ปฏิบัติการวิจัยและเรือนปลูกพืชทดลอง
คณะเกษตร กำแพงแสน มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน จ.นครปฐม |
|
